Τη σχολική χρονιά 2014-15 στο πλαίσιο των σχολικών δραστηριοτήτων πραγματοποιήσαμε στο νηπιαγωγείο μας ένα εκπαιδευτικό πρόγραμμα με τίτλο «Παίζανε οι μικρότεροι? πάντα». Το πρόγραμμα αποσκοπούσε στην ανάδειξη της σπουδαιότητας του παιχνιδιού ως μία βασική προτεραιότητα της παιδικής ηλικίας. Έγινε μία ιστορική αναδρομή του παιχνιδιού, προσεγγίσαμε το παιχνίδι ως αντικείμενο, αλλά και ως διαδικασία, φανταστήκαμε, δημιουργήσαμε και κατασκευάσαμε παιχνίδια μαζί με τα παιδιά. Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία μέσα από την υλοποίηση του προγράμματος να γνωρίσουν παραδοσιακά παιχνίδια που δεν παίζονται πια πολύ, αλλά και να ανακαλύψουν την διαχρονικότητα ορισμένων παιχνιδιών. Το πρόγραμμα εκπονήθηκε συνεργατικά από το ολοήμερο και το α? κλασικό τμήμα του νηπιαγωγείου μας και τις νηπιαγωγούς Σιδηροπούλου Χριστίνα και Φωτίου Δήμητρα.
Ο Αναξίμανδρος, ένα παιδί από τους αρχαίους χρόνους, μας έδειξε τα παιχνίδια της εποχής του κατά την επίσκεψή μας στο Αρχαιολογικό Μουσείο Πέλλας.
Τα παιδιά ντύθηκαν όπως ο Αναξίμανδρος και έπαιξαν παρόμοια παιχνίδια μ” αυτόν
Τουρνουά σκάκι… στην γωνιά της γιαγιάς
Μαθαίνουμε σκάκι
Τα πιόνια ζωντανεύουν… Μαθαίνουμε σκάκι βιωματικά.
Τα παιδιά αφού έπαιξαν το παιχνίδι του χαμένου θησαυρού βιωματικά, σκαρφίστηκαν και κατασκεύασαν το αντίστοιχο επιτραπέζιο παιχνίδι.
Κατασκευάζουμε επιτραπέζιο παιχνίδι με τίτλο Ο Πειρατής τρεχάλας. Οταν ο πειρατής βρίσκει στο δρόμο του μία πυξίδα ή ένα μονοκυάλι πηγαίνει μπροστά, όταν συναντά έναν καρχαρία ή ένα μπουκάλι ρούμι καθυστερεί.